Svi islamski ucenjaci slazu se da onaj ko zanijece obavezu
obavljanja namaza da je time izasao iz vjere, makar ga i
obavljao.
Razilazenje, pak, nastaje u pogledu onoga ko ostavlja
namaz bez poricanja njegove obaveznosti. U svijetlu dokaza iz
Kur'ana i Sunneta moze se zakljuciti da je ispravno misljenje o
ovom pitanju da i to izvodi iz vjere, iako je jedan broj uleme
zauzeo drugaciji stav, a Uzviseni Allah najbolje zna.
Stav imama Ahmeda, a sto zastupa i imam Ibn-Kajjim je da
takva osoba izlazi iz vjere, blizi je dokazima, od kojih su:
"Ono sto razdvaja covjeka od sirka i kufra jeste ostavljanje
namaza. (Izmedu covjeka i sirka, covjeka i kufra je ostavljanje
namaza)" 238 "Ugovor koji razdvaja nas i njih jeste namaz, pa ko
ga ostavi nevjernik je." 239 "Ashabi nisu smatrali ostavljanje
nijednog naredenog djela kufrom, osim namaza." 240 Imam Ibn-
Hazm u svom djelu "El-muhalla" kaze: "Preneseno je od Omera,
Abdur - Rahman Ibn Avfa, Muaza Ibn Dzebela, Ebu - Hurejre i
drugih ashaba, da je kafir onaj ko namjerno ostavi jedan namaz,
te istekne njegovo vrijeme, i da je takav murted - otpadnik od
vjere.
On kaze da ne zna da se iko od ashaba suprotstavio ovom
misljenju." 241
Oni koji smatraju da se za ostavljanje namaza izvrsava
smrtna kazna su: Sufjan es-Sevri, El-Evzai'i, Abdullah Ibn
Mubarek, Hammad Ibn Zejd, Veki'i Ibn el-Dzerrah, Malik Ibn
Enes, Es -Safi'ijj, Ahmed Ibn Hanbel, Ishak Ibn Rahuvejh.
238 Muslim, 82.
239 Hadisjesahih. Et-Tirmizi, 2621 i Ibn-Madze, 1709.
240 Hadis je sahih. Et-Tirmizi, 2622.
241 Ibn-Hazm, El-muhalla, 1/242.
Dokazi koji govore u prilog navedenog
Rijeci Uzvisenoga:
"... i ubijajte musrike gdje god ih nadete, zarobljavajte
ih, opsjedajte i na svakom prolazu docekujte! Pa ako se
pokaju i budu namaz obavljali i zekat davali, ostavite ih na
miru... (Et-Tevba, 5.)
Tako je naredeno kao sto se vidi u ajetu, da se musrici
ubijaju sve dok se ne pokaju i ne pocnu obavljati namaz i davati
zekat, a po tome se raspoznaje vjernik od nevjernika.
Rijeci Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem.:
"Naredeno mi je da se borim protiv ljudi sve dok ne
posvjedoce da nema drugog bozanstva osim Allaha i da je
Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, Njegov poslanik, i
obavljaju namaz i daju zekat. Pa kada to ucine, zastitili su svoje
imetke i svoje zivote (svoju krv) od mene osim pred pravom
Islama, a pred Allahom ce za to odgovarati (je su li bili iskreni u
tome ili ne)." 242
Ovaj hadis upucuje na propis o smrtnoj kazni na dva nacina:
• Da je Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem,
naredeno da ratuje protiv njih dok ne pocnu
obavljati namaz, da su njihovi imeci i zivoti poslije
toga zasticeni osim pred pravom Islama, a namaz
je najvece pravo kojim nas Islam obavezuje. 243
242 Buhari, 25 i Muslim, 22.
243 Ibn-Kajjim, Es -salatu ve hukmu tarikiha, str. 33.
Treba napomenuti da postoje uslovi pod kojima se izvrsava
smrtna kazna nad onim koji ostavi namaz:
• Da bi se protiv pojedinca podigla optuzba, dovoljno
je da ostavi jedan namaz - po misljenju: Es -
Sevrija i Malika sto je opcenito prihvacen stav u
safijskom i hanbelijskom mezhebu. Ovu kaznu
izvrsava islamski vladar, a ne pojedinci samovoljno;
• Da se onaj koji ostavi namaz prije izricanja presude
pozove na pokajanje.
• Da se ne izvrsava kazna dok se ne pozove na
obavljanje namaza, pa to odbije;
• Da namaz kojeg je spojio ne bude od namaza koji
se moze spojiti sa slijedecim, kao sto je podne sa
ikindijom i aksam sa jacijom. Tako se ovaj propis ne
primjenjuje na njega dok ne istekne vrijeme i
drugog namaza, tj. ikindije u prvom i jacije u
drugom slucaju.
Kada se covjek smatra od onih koji su napustili
namaz?
Kada se covjek pozove na namaz, pa odbije da ga klanja
rijecima: "Necu da klanjam!" i ne obavi ga, tako da istekne
vrijeme pomenutog namaza, smatra se onim koji je odbacio i
napustio namaz.
Drugo misljenje je da se covjek ne smatra od onih koji su
ostavili namaz sve dok se ostavljanje namaza ne ponovi vise
puta od nekog pojedinca i ustraje na neobavljanju namaza, a to
je ostavljanje najmanje tri namaza i ne pokaje se do isteka
vremena cetvrtog namaza. 244
Ovaj propis se ne moze odnositi na nasu situaciju, iz vise
razloga:
1. Izvrsavanje serijatskih kazni je iskljucivo pravo islamske
vlasti.
2. Serijatske kazne se ne sprovode ukoliko postoji subha
(sumnja) da optuzeni ima neki izgovor, a izgovori vecine onih koji
ostavljaju namaz u nasem podneblju su brojni, od cega je njihovo
nepoznavanje serijatskih propisa, a posebno nepoznavanje ovog
propisa. Priprema i Obrada www.tewhid.ucoz.net
Iz knjige: "NAMAZ U ISLAMU - OD ABDESTA DO ZIKRA
STUDIO-TEWHID-
https://www.facebook.com/studio.tewhid
| 
