| Main » Articles » Velikani Umeta |
Njegovo ime i porijeklo: On je imam, uzor, mudžahid, šejh Hanbelijskog mezheba i najveći od njih u to vrijeme: Ebu Muhammed Hasan Ibn Ali Ibnul Halef el-Berbehari – zbog pripisivanja Berbeharu, lijeku uvedenom iz Indije. Njegovo rođenje i detinjstvo: Ne postoji podatak na koji bi se osvrnuli u spominjanju njegovog rođenja ili detinjstva, ali se spominje da je rođen i rastao u Bagdadu. Ovo je očigledno zbog njegove slave među ljudima, a nije spomenuto od strane učenjaka. Pored toga, Berbehari je sjedeo zajedno sa grupom prijatelja imama ehli sunneta wel džema'ata, imama Ahmeda Ibn Hanbela, rahimehullah. Učio je pred njima, i većina njih su iz Bagdada, kako ćemo to pojasniti –inšaAllah. Ovo pokazuje da je rastao u sredini znanja i slijeđenja sunneta. Ovo je imalo veliki uticaj na njegovu ličnost. Njegovi učitelji i njegovo traženje znanja Berbehari se ističe u traženju znanja i ulaganju velikog truda u njegovom sakupljanju. Uzimao je znanje od grupe učenika imama Ahmeda Ibn Hanbela, ali, nažalost, mi posjedujemo samo imena dvojice od njih, a to su: 1. Ahmed Ibn Muhammed Ibnul-Hajjaaj Ibn AbdulAziz Ebu Bekr el-Mirwezi: uzorni imam, učenjak i muhaddis, učenik imama Ahmeda. Preselio je šestog Džumadul-Ula 275 h.g.. 2. Sehl Ibn Abdullah Ibn Junus et-Tusteri, Ebu Muhammed: imam, pobožnjak, i onaj koji je poznat po zuhdu. Mnogo mudrih riječi je prenešeno od njega i mnogo nevjerovatnih događaja. Preselio je u mjesecu Muharemu 283 h.g., otprilike u 80 godini života. Njegovo znanje i pohvale od strane učenjaka Imam Berbehari, rahimehullah, je veliki i nametljivi imam koji je govorio istinu, pozivao sunnetu i slijeđenju hadisa. Takođe je imao ugled i poštovanje kod vladara. Na svojim skupovima, držao je mnoge halke gdje se izučavao hadis, predaje i Fiqh. Učenjak, Ibn Adullah kaže: 'Ako vidiš osobu u Bagdadu da voli Ebu Hasana Ibn Bashshaara i Ebu Muhammeda el-Berbeharija, onda znaj da je on sljedbenik sunneta'. Na njegov visoki status ukazuje njegov učenik Ibn Betta, rahimehullah: 'Čuo sam ga – misleći na Berbeharija – da govori ljudima koji su zadržani od obavljanja Hadždža: 'O ljudi! Ako nekome treba pomoć od hiljadu i hiljadu i hiljadu dinara, i pet puta toliko – ja ću mu dati!'. Ibn Betta kaže: 'Ako bi ljudi htjeli – on bi im dao!'. Kao pohvala od strane učenjaka jeste predaja od Ibn Ebi Jale koji kaže: '..Šejh džemata u svoje vrijeme i prvi u ukoru novotara i suprotstavljanju njima rukom i jezikom. Posjedovao je ugled kod vladara i istaknut je kod učenjaka. Bio je mudar učenjak, odlične i precizne memorije textova i jedan od povjerljivih vjernika'. Zehebi kaže u el-Ibar: '..uzoran učenjak, šejh Hanbelijskog mezheba u Iraqu: u govoru, djelu i držanju za halal. Posjedovao je ugled i poštovanje..'. Ibn el-Džewzi kaže: '..On je sakupio znanje i zuhd.. i bio je strog prema novotarima'. Ibn Kesir kaže: 'Suzdržljiv, čovjek od znanja, Hanbelijski učenjak, onaj koji opominje.. i bio je strog prema novotarima i grijesima. Imao je čvrst stav i poštovanje kod elite i kod običnih ljudi'. Njegova pobožnost i zuhd Imam Berbehari je poznat po ovim osobinama. Ovo se vidi u riječima Ebu Hasana Ibn Bashshaara: 'Berbehari je udijelio sedamsto dinara koje je naslijedio od svoga oca'. Ibn Ebi Jala kaže: 'Berbehari je stao i ostao čvrst u vjeri mnogo puta'. Njegov odnos spram novotara i sekti Imam Berbehari, rahimehullah, je bio vrlo strog prema novotarima i sektama, suprotstavljajući im se svojim jezikom i rukom, slijedeći put ehli sunneta wel džema'ata u ophođenju sa novotarima i devijacijama. Želja mu je bila da vjera ostane čista i da se sačuva od novotara i devijacija koje su joj se kačile, bilo preko vjerovanja Džehmijja, Mua'tezila, Eša'rija, Sufija ili Šija i Rafidijja. Učinio je jasnim metodu u ophođenju sa sljedbenicima sekti sankcionisanjem njihovih novotarija, i upozorio nas na zapadanje na njihov put i metodu. Postavio nam je upadljive i jasne glavne crte opisujući sljedbenike devijantnih sekti i novotarija. To je ukoliko tražiš pravac od njih. A rezime bi bio, da je njegov stav prema sektama i novotarima bio jasan u suprotstavljanju zbog njegove zabrinutosti i ljubavi prema sunnetu, i zbog pokušaja svakog novotara da napadne na sunnet. Njegovo ophođenje je pravedno, kao pravi primjer ophođenja ehli sunneta wel džema'ata prema novotarima, devijacijama i zabludama. Njegovi učenici Mnogo učenika je učilo pred ovim imamom i okoristilo se od njega, jer je bio primjer i u djelu i u riječima. Od tih učenika su: 1. Uzorni imam i učenjak, Ebu Abdullah Ibn Ubejdullah Ibn Muhammed el-Ukberi, poznat kao Ibn Betta, koji je preselio 387 h.g., u mjesecu Muharemu. 2. Uzoriti imam, poznat po mudrim riječima, Muhammed Ibn Ahmed Ibn Ismail el-Bagdadi, Ebu Husein Ibn Samoon, onaj koji je opominjao, poznat po djelima i stanju. Preselio je sredinom Zul-Hidždžeta 387 h.g.. 3. Ahmed Ibn Kamil Ibn Halef Ibn Shajarah, Ebu Bekr, ovaj koji prenosi ovu knjigu od autora. 4. Muhammed Ibn Muhammed Ibn Osman, Ebu Bekr. Njegovo suđenje i smrt Imaam Berbehari, rahimahullaah, je imao slavu i bio je veoma poštovan među običnim masama, kao i među elitom i u očima vladara. Međutim, njegovi neprijatelji od sljedbenika devijantnih sekti i novotara nisu prestajali da podstiču vladara protiv njega, i da uzrokuju ljutnju u srcu vladara protiv njega. Ovo je bila stvar koja je uzrokovala da 321 h.g., Halifa, El-Qahir, naredi svome ministru Ibn Muqlahu da uhapsi imama Berbeharija i njegove učenike. Berbehari se skrivao, međutim, grupa njegovih istaknutih učenika je uhvaćena i odvedena u Busru. Allah, Uzvišeni, je kaznio Ibn Muqlaha za ovo djelo tako što je dao da el-Kahir Billah bude srdit na njega, pa je Ibn Muqlah pobjegao i ovaj ga je makao sa pozicije ministra i spalio mu kuću. Zatim je el-Qahir Billah uhapšen 6 Džumadel-Ahira 322 h.g.. Mačen je sa njegove pozicije i oslijepeo je na oba oka. Onda je Allah Uzvišeni dozvolio da se Berbehari vrati na svoje časno mjesto. Kada je Abdullah Ibn Araf, poznat kao Niftawaih preselio, njegovoj dženazi su prisustvovali mnogi istaknuti učenjaci, a njegovu dženazu je predvodio Berbehari, klanjajući kao imam, i to se dogodilo 323 h.g., u Seferu. Te godine je takođe položaj Berbeharija porastao, i njegove riječi su postale teže, a njegovi učenici su postali poznati među ljude, kritikujući novotarije. I to je dostiglo do te tačke da je jednom imam Berbehari kihnuo na zapadnoj strani grada, pa su mu njegovi učenici (kojih je imalo mnogo) odgovorili (jerhamukellah), pa je Halifa čuo taj njihov glas u svojoj sobi, pa je upitao šta se to dogodilo. Pa kada je obaviješten šta se dogodlio, uplašio se. Međutim, novotari i dalje nisu prestajali sa pokušajima da okrenu srce Halife er-Radija protiv Berbeharija. To je doseglo do te tačke da je er-Radi naredio Bedru el-Harasiju, svome vođi policije, da jaše sa konjem kroz Bagdad sa proglasom da se dva učenika imama Berbeharije ne smiju zajedno sresti na jednom mjestu. On se opet sakrio, nakon što je ranije živeo na zapadnom dijelu grada, sad se iselio na istočnom dijelu grada, i preselio 329 h.g.. Ibn Ebi Jala kaže: 'Muhammed Ibn Hasan el-Muqri mi je prenio: 'Moj deda, kao i moja baba su mi prenijeli da je Ebu Muhammeda el-Berbeharija sakrila sestra u istočnom dijelu grada, u ulici kod javnog kupatila. Tu se nastanio oko mjesec dana kada je njegova krv prestala da teče. Kada je Berbehari preselio, još uvijek krijući se, Tozunova sestra je rekla svome robu da ga ogasuli. Pa je neko došao da ga ogasuli, a vrata su bila zaključana kako niko to nebi saznao. Samo on mu je klanjao dženazu, ali, kada je žena, koja je bila vlasnica te kuće, pogledala, vidjela je da je kuća bila puna ljudi koji su nosili bijelu i zelenu odjeću. Nakon što je završio sa klanjanjem dženaze, ona nije vidjela više nikoga, pa je pozvala svoga slugu i rekla mu: 'Uništio si me, zajedno sa mojim bratom!''. Pa on reče: 'Zar ti nisi vidjela šta sam ja video?!' – ona mu odgovori: 'Da!!!'. Pa joj on reče: 'Evo ih ključevi od vrata, a ona su i dalje zaključana' – pa ona reče: 'Sahrani ga u mojoj kući, i kada ja preselim, sahrani i mene pored njega..!' Da se Allah smiluje imamu Berbehariji, i neka mu da Džennet. On je bio pravi imam, primjer u znanju o Allahu, i sljedbenik sunneta, i isukana sablja protiv novotara i sekti. Izvori iz kojih je izvučena ova biografija Tabaqaatul-Hanaabilah (2/18-45), Ibn Ebi Jala. Al-Muntazam (14/14-15), Ibnul-Džewzi. Al-Kaamil fil-Taareekh (8/378), Ibn ul-Atheer. Al-‘Ibar Fee Khabar man Ghabar (2/33), imam Zehebi. Siyar A’laamin-Nubalaa’ (15/90-93), imam Zehebi. Taareekh ul-Islaam (str. 259-260), imam Zehebi. Al-Bidaayah wan-Nihaayah (11/213-214), Ibn Kesir. Al-Waafee bil Wafayaat (12/146-147), Safadi. Al-Manhaj ul-Ahmed (2/26-39), Alemi. Al-Maqsad ul-Arshad (1/228-230), Ibn Muflih. Manaaqib ul-Imaam Ahmad (pp.512-513), Ibnul-Džewzi.
BIOGRAFIJA ŠEJHA AHMEDA IBN JAHJE NEDŽMIA
Njegovo ime i porijeklo On je naš plemeniti šejh, allamah, muhadis, faqih, muftija okruga Jaazaana i nosioc zastave sunneta i hadisa u njemu – šejh Ahmed Ibn Jahja Ibn Muhammed Ibn Shabeer Nedžmi Ali Shabeer iz Benu Hummada, iz jednog dobro poznatog plemena okruga Jazaana. Rođenje Šejh je rođen u selu Nedžmije, 22 Šewala 1346 h.g., i podignut je u kući svojih roditelja. Oba roditelja su se zavjetovali Allahu da ga neće opterećivati sa bilo kojom vrstom dunjalučkih poslova, i Allah im je ostvario ono što su željeli. Mnogo su brinuli za njega, toliko da su ga čuvali da mu nisu davali da se igra sa drugom djecom. Kada je dostigao punoljetstvo, upisali su ga u seosku školu gdje je naučio da čita i piše. Prvo je naučio da uči Kur'an u nacionalnoj školi, prije nego je došao da uči pred šejha Abdullah el-Qarawijja, tri puta, a poslednji put se dogodilo 1358 h.g., kada je i ostao. Prvi put je pročitao Kur'an pred Abdom Ibn Muhammedom 'Aqilom Nedžmijem 1355 h.g.. Nakon toga je učio pred šejhom Jahjom Faqihom Abbesijom, koji je iz Jemena, koji je došao u Nedžmijju i tamo ostao. Šejh je pred njim učio 1358 h.g.. Kada je šejh 'Abdullah Qarawi došao u Nedžmiju, dogodila se debata sa njegovim (Ahmedovim) šejhom oko Allahovog uzdizanja iznad Arša – jer je ovaj bio Eša'rija. Tada ga je šejh Qarawi porazio, nakon čega ovaj izađe iz grada. Nakon što je njegov Eša'rijski učitelj otišao iz grada, šejh je zajedno sa svojim amidžama, Hasanom Ibn Muhammedom i Husajnom Ibn Muhammedom Nedžmijjem, započeo često da posjećuje časove šejha Qarawija u gradu Samitah, ali to nije puno potrajalo. 1360 h.g., u mjesecu Šewalu, naš šejh se pridružio Medresi Selefijje učeći Kur'an, ovog puta vođstvom šejha Abdullaha Qarawija kod šejha Osmana Ibn Osmana Hamlia, rahimehullah. Pred njim je prešao čitav Kur'an sa tedžwidom, i zapamtio knjige 'Tuhfatul-Atfaal', 'Hidajetu-Mustefid', 'Thalaathatul-Usul', 'Erbein-Newewijje', i 'El-Hisab'. I usavršio je disciplinu ručnog pisanja. Sedeo je u halkama znanja koje je uspostavljao šejh Qarawi, sve do vremena kada bi mlađi student otišli nakon ikindije. Zatim bi prisustvovao halkama za starije student za čije je učenje šejh Qarawi bio odgovoran, gdje bi sjedeo na časovima od ikindije sve do vremena jacije. Zatim bi se nakon namaza (jacije) vratio u svoj grad Nedžmiju, sa svojim amidžama. Nakon četiri mjeseca, šejh Abdullah Qarawi mu dozvoljava da bude dio njegove halke za starije studente, gdje je učio. Tu je pred šejhom prešao sledeće knjige: 'Rahibu' koja se tiče prava nasljedstva, 'Adžjomiju' tiče se arapske gramatike, 'Kitabu-tewhid', Bulugul-meram', 'Bajqoniju', 'Nukbatul-Fikr' sa njenim pojašnjenjem 'Nuzhatul-Nadra', 'Muhtesarat fi sira', 'Tesref el Gazzi', 'Awamil fe Nahw', 'Waraqah' tiče se principa fiqha, i 'Aqidetul Tahawijje' sa komentarom Abdullaha Qarawija – ovo je bilo prije nego je video komentar od Ibn Ebi Izza el-Hanefijja. Takođe je učio djelove knjige 'Elfija' od Malika i 'Dureru-Bahijje' sa njenim komentarom 'Dureru-Madijje' koja se tiče fiqha, obije je napisao Šewkani, rahimehullah. 1369 h.g., uči pred šejhom Ibrahimom Ibn Muhammedom el-Amodijem, rahimehullah, sudijom Samite u tome vremenu, dvije knjige 'Islaah el-Mudžtemia' i knjigu AbdurRahmana Ibn Sadija o fiqhu, koja je organizovana u stilu pitanja i odgovora, pod naslovom: 'Iršad illa Marife-il-Ahkam'. Takođe je učio pred 'Alijom Ibn eš-šejh Zijadom es-Somalijom pod rukovodstvom Abdullaha Qarawija, na temu gramatike, studiranja knjige 'Awamil fin-Nahwi Miah', kao i drugih knjiga iz gramatike i morfologije. 1384 h.g., prisustvuje halki šejha, imama, ulemme, muftije Saudijske Arabije, šejha Muhammeda Ibn Ibrahima alu-šejha, rahimehullah, u dužini skoro dva mjeseca. U ovoj halki, učio je Tefsir Ibn Džerira Taberija. Takođe u istoj godini prisustvuje skupu sa našim šejhom, imamom, ulemom, šejhom AbdulAzizom Ibn Bazom, rahimehullah, skoro dva ipo mjeseca. Ovi časovi su bili na temu Sahihul Buhari, i bili su od akšama do jacije. Njegovi učitelji Iz ovoga što je prethodilo, jasno je da su od njegovih učitelja, nabrajući ih po redu: 1. Šejh Ibrahim Ibn Muhammed el-'Amodi - kadija Saamitah u svoje vrijeme. 2. Šejh Hafiz Ibn Ahmed el-Hakimi 3. 'Abdullah Qarawi, šejh, ulemma, daija, reformator na južnom dijelu Saudije, 4. Šejh 'Abdu Ibn Muhammed 'Aqil Nedžmi 5. Šejh Osman Ibn Osman Hamli 6. Šejh Alija Ibn eš-šejh Osman Zijad es-Somali 7. Šejh Muhammed Ibn Ibrahim Alu-šejh, imam, ulemma, bivši muftija Saudijske Arabije. 8. Šejh Jahja Faqih Abasi el-Jemeni Šejh je imao mnogo učenika. Kada bi smo ih nabrajali trebala bi nam knjiga za to. Njegova djela 1. Awdahul-Ishaarah fir-Radd 'alaa man abaaha al-Mamnoo' min az-Ziyaarah 2. Taseesul-Ahkaam Sharh 'Umdatul-Ahkaam 3. Tanzeehush-Sharee'ah 'an Ibaahatil-Aghaanee al-Khalee'ah 4. Risaalatul-Irshaad ilaa Bayaanil-Haqq fee Hukmil-Jihaad 5. Risaalatun fee Hukmil-Jahr bil-Basmalah 6. Fathur-Rabb al-Wadood fil-Fataawaa war-Rudood 7. al-Mawrid al-Adh'b az-Zilaal feemaa intaqada 'alaa ba'adil-manaahij ad-da'wiyyah min al-'Aqaa'id wal-'A'amaal. i druga korisna djela, da ga Allah nagradi svakim dobrom. I neka su salawat i selam na Poslanika, ashabe i one koji njih slijede u dobru sve do Sudnjeg dana. Priprema i Obrada www.tewhid.ucoz.net STUDIO-TEWHID- Autor: -Imam Berbehari, rahimehullah | |
| Views: 783 | |
| Total comments: 0 | |
